विजयमाला रसाळ

प्रेम असावं आई-बाबांसारखं,
लेकरांसाठी रात्रंदिन झुरणारं…
नको,वासनेनं झपाटलेलं.
प्रेम असावं आई-बाबांसारखं,

इवल्याशा वादळाने
ढासळावे का डोंगराने?
येतात कैक, जातात कैक
असतो स्थिर तो संयमाने

जख्म दे दे तू और,
मरहम हम लगा ले…
जिन्दगी बता तू इतनी
उलझी सी क्यूँ है…

नावाड्या जरी नाव चालवितो
तरी किनारा आपणच शोधायचा असतो,
हे माझे मलाच कळले नाही…